نقاشی کودکان، نشان دهنده دنیای درون آنهاست و دریچهای است برای ورود به دنیای بچهها و فهمیدن احساسات و ترسهای آنها. ترس در کودکان یک احساس غیر قابل انکار است ولی روش مواجهه با آن و کنترل کردن آن برای هر پدر و مادری متفاوت است.
در این مقاله سعی داریم چند روش ساده و کاربردی که برای کودک مفید است و برای والدین ساده است را بطور مختصر شرح دهیم.
همانطور که گفته شد ترسیدن برای هر کودکی اتفاق می افتد ولی در اینجا ما قصد نداریم به دلایل ترسیدن بپردازیم بلکه میخواهیم از طریق نقاشی کردن و کاربرد نقاشی در کودکان ترس ها را درک کنیم و سعی کنیم آنها را رفع کنیم.
نمایش ترس در نقاشی کودکان:
گاهی اوقات بچه ها از خوابهایی که خودشان می بینند می ترسند، گاهی اوقات از قصه های ترسناک دوستان و همبازیهاشون می ترسند، گاهی اوقات با دیدن یک فیلم در تلویزیون می ترسند، گاهی اوقات شخصیتهای منفی قصه های اساطیری مثل آقا غوله، آقا دزده، اژدها، … اونا رو می ترسونه …
ایده خوبی خواهد بود که از نقاشی کودکان و قصه سازی برای پرداختن به ترس بچهها استفاده کنیم. مثلا بهشون بگیم: «بیا ترس خودت رو با هم نقاشی کنیم و واسش داستان بسازیم.» اجازه بدیم هر تصویر واقعی و غیر واقعی که داره، روی کاغذ بیاره. ممکنه واقعا یه گربه وحشی بکشه یا آقا غوله رو در قالب یه خط خطی سیاه یا چند تا دایره تو هم یا هر چیز دیگهای بکشه.
بچهها باید بتونن اون چیزی که تو ذهنشونه و اونها رو میترسونه، بیان کنن. یه راهش اینه که اونا رو روی کاغذ بیارن تا اینجوری ترسهاشون از قالب فضای انتزاعی به فضای عینی تبدیل بشه. اگر این فضا رو برای بچه فراهم کنیم و این حس و بهش بدیم که: «من کنارتم و داریم با هم ترست رو از ذهنت خارج میکنیم و روی کاغذ میاریم.» انگار یه جوری داریم اون ترس رو تحت کنترل در میاریم.
بعد میتونیم بهش بگیم: «خب حالا آقا غوله از تو فکرت اومده رو کاغذ. الان دوست داری باهاش چیکار کنیم؟ میخوای با هم ازبین ببریمش که واسه همیشه بره؟ مثلا کاغذ رو ببریم تو باغچه حیاط چال کنیم یا پاره و ریز ریزش کنیم و بریزیم تو سطل زباله که دیگه از خونهمون بره» و یا هر ایده خلاقانه ایی که خودتون در اون لحظه به ذهنتون میرسه.
و اینطوری به کودکمان کمک کنیم که ترسها رو از فضای ذهنیش خارج کنه
البته در نظر داشته باشین که چنانچه ترس کودکتون برای مدت طولانی ادامه داره و علایم جانبی و شدید دیگهای هم در کنارش بروز داده، حتما با یک روانشناس کودک مشورت کنین و بطور حرفهایی مسئله رو پیگیری کنین.
نویسنده : محمود حسنی زاده مدیر وبسایت بلز