عدم رشد کلامی کودک، علیرغم اینکه از سوی بعضی والدین یک مسئله ساده و کم اهمیت انگاشته می شود و معتقدند که به مرور زمان کودک لغات را یاد می گیرد و عجله ای نیست، ولی این والدین باید بدانند کودک در هر سنی باید به یک رشد حداقلی تعریف شده در معیار جهانی برسد و اگر به این حداقل ها نرسد پس نیاز به مشاوره دارد.
آنچه محققان معیار قرار داده اند این است که کودک باید در سن 2 سالگی حداقل 25 کلمه و در سن 3 سالگی حداقل 50 کلمه را بتواند ادا کند. اگر تعداد کلمات فراگرفته شده کمتر از این مقدار باشد باید در مورد رشد فکری و مغزی کودک نگران باشند.
بررسی کردن این تعداد کلمه برای پدر و مادر در کمتر از 10 دقیقه امکان پذیر است و آنها می توانند میزان پیشرفت کودک خود را دائما چک کنند.
تعدادی از کلماتی که هر کودک در زمان شروع به صحبت كردن آنها را فرا میگیرد و به صورت مكرر در طول روز آنها را بیان میكند بعنوان نمونه در زیر آمده است. فراموش نکنید هر چه این تعداد بیشتر باشد هوش کودک شما بیشتر خواهد بود.
تعدادی از کلمات مرتبط با رشد کلامی کودک عبارتند از:
1.مامان،ماما 2.بابا 3.نی نی 4. هاپو 5.شیر 6.سرد 7.جیز 8 .دادا 9. نه 10.بای بای
علاوه بر کلمات بالا، لیستی از کلمات ساده را گردآوری کنید و باکودک خود تمرین کنید و هر روز بر تعداد آنها بیفزایید.
دکتر یلدا کاظمی استاد دانشگاه و عضو هیات علمی دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در گفتگویی با ایرنا در مورد مشکلات رشد کلامی کودک مطالبی را بیان نمودند که در اینجا متن کامل آنرا می آورم:
” اختلال تکاملی زبان (Developmental Language Disorder) یا DLD از ظاهر کودک قابل تشخیص نیست و هیچ نشانهای از بیماریهای شناخته شده تکاملی مانند اوتیسم، کم شنوایی، ضربه مغزی یا ناتوانی ذهنی ندارد اما فرد مبتلا به آن دیر گُفتار بوده و جملههای وی دارای کلمهبندی درستی نیست.
کودکان مبتلا به اختلال تکاملی زبان گاهی اوقات قادر به پیدا کردن کلمه درست برای جملهسازی نیستند و نمی دانند چگونه کلمه های داخل جمله را در قالب یک دستور زبان صحیح کنار هم قرار دهند.
این افراد به دلیل عدم درک درست رابطه بین کلمه های داخل یک جمله، نمیتوانند گفتههای دیگران را به خوبی درک کنند. وی خاطرنشان کرد: این امر باعث می شود که آنها نتوانند به سئوالها پاسخ درستی دهند یا از حرف زدن در جمع، اجتناب می کنند و در برقراری ارتباط با اطرافیان مشکل دارند.
ناتوانی در تلفظ درست برخی از صداهای گفتاری، داستان گویی، دوست یابی، برقراری روابط سالم عاطفی و هیجانی و یافتن شغل مناسب از تبعات این اختلال هست .
هنوز نمیتوان عامل مشخصی برای ابتلا به این اختلال را نام برد. ممکن است مسائل ژنتیکی و ارثی، فقر فرهنگی، تغییر سبک زندگی، گسترش ابزارهای دیجیتال و کاهش ارتباطات بین اعضای خانواده در آن تاثیر داشته باشد.
این اختلال نشانه هایی دارد، و اگر کودکی در دو و نیم سالگی هنوز قادر به صحبت کردن در قالب عبارت و جمله نیست، علامت هشدار است و باید جدی گرفته شود.
کودکان در دو و نیم سالگی باید قادر به بیان دست کم ۵۰ کلمه و عبارت های ۲ کلمه ای باشند، اگر والدین به نخستین نشانهها یعنی دیر به حرف افتادن کودک و جملههای عجیب و غریب پی بردند به مراکز گفتار درمانی یا متخصصان مربوطه مراجعه کنند.
دوران طلایی یادگیری کودکان تا پنج سالگی است و اگر به این قبیل کودکان به موقع رسیدگی نشود ۸۰ درصد آنها در آینده مبتلا به اختلال تکاملی زبان می شوند.
اگر کودکان مبتلا به اختلال تکاملی زبان به موقع درمان نشوند در آینده مشکلهای بسیاری برای آنها به وجود می آید از جمله اینکه در درک و فهم کلمههایی که کنار هم قرار میگیرند ناتوان هستند.
کودکان مبتلا به اختلال تکاملی زبان (DLD) در دوران تحصیل دچار مشکلهای زیادی در خواندن و نوشتن و حل مسائل ریاضی میشوند. به عنوان مثال مسئله های ریاضی و مفاهیمی مانند روی هم، همه، هرکدام و حتی جملههای وصلی و ارتباط بین آنها را متوجه نمیشوند.
کودکان کمتر از ۲ سال خود را تا جای ممکن در معرض تلویزیون و ابزارهای دیجیتال مانند لب تاپ و تبلت قرار ندهید و اگر هم کودک تلویزیون تماشا می کند در حد نیم ساعت با حضور یکی از بزرگسالان باشد تا با او تعامل داشته باشد و صحبت کند. کودکان بالای ۲ سال نیز حداکثر ۲ ساعت در روز میتوانند تلویزیون تماشا کنند.
همراهی خانواده در درمان کودکان مبتلا به اختلال تکاملی زبان بسیار موثر است و اگر آنها مداخله زودهنگام داشته باشند و کودکان خود را در ۲ سالگی به مراکز تخصصی ببرند تا حد زیادی درمان می شوند اما برخی خانواده ها از روند درمانی کودکانشان به ویژه در سنین پنج تا ۶ سالگی خسته می شوند و آن را رها می کنند. ”
بسیار لذت بردم از مطالب مفیدتون ممنون از شما
خیلی جالب و آموزنده بود ممنون از شما