اندام خصوصی کودک، نه باید توسط دیگران لمس شود و نه به زبان بیاید و نه حتی دیده شود. کودک ما از زمان تولد دائما تحت مراقبت ما هستند و دائما در حال یادگیری مفاهیم گوناگون به فراخور موقعیت هستند. بنابراین در اولین فرصتی که آماده برای درک مفاهیم بودند، باید یکی از مهمترین آنها که دانستن و تشخیص«اندام خصوصی» و «قوانین بدن» است، را به آنها یاد دهیم.
ما درباره اعضای مختلف بدن و کارکرد هر کدام از آنها، به کودکانمان آموزش میدهیم؛ مثلاً “چشم کدام است؟ با چشم میبینیم. چه چیزهایی را میبینیم؟” یا “گوش کجاست؟ کار گوش چیست؟ چه چیزی را میشنویم؟”
به مرور که کودکانتان قسمتهای مختلف بدن را یاد می گیرند، در مورد قسمتهای خصوصی بدن هم باید با آنها صحبت کرد و آنها را آگاه کرد. باید به آنها بگویید همانطور که همه آدمها چشم، گوش، دست و پا دارند، توی بدنشان، یک سری اعضاء دارند که اعضای خصوصی هستند.
شاید این تعریف درست باشد که والدین به فرزندانشان بگویند:” قسمتهایی از بدن که با شورت پوشانده می شوند، اندام خصوصی کودک هستند، اما این تعریف کافی نیست، چون قسمتهایی از بدن که توسط زیرپوش یا شلوار پوشانده می شوند نیز در دختران، جزو اندام خصوصی آنها محسوب می شوند.
اندام خصوصی در کودکان را می توان به شرح زیر تقسیم کرد و به فرزندان آموزش داد:
در دختران الت تناسلی،باسن ،سینه و لب ها
و در پسر ها الت تناسلی ،باسن و لب ها
که کودک متوجه بشود اندام خصوصی فقط آلت تناسلی نیست و شامل این موارد هم میشود.
اگر مقاله”بوسیدن لب کودک ممنوع” را خوانده باشید به نام نوعی بیماری برمی خورید بنام ” انحراف جنسی پدوفیلیا“، که این بیماران میل جنسی شدیدی به کودکان دارند و در هر فرصتی که بدست بیاورند آنها را مورد آزار جنسی قرار خواهند داد. بنابراین آگاهی دادن کودکان نسبت به اندام خصوصی اشان در مبارزه با سوء استفاده این بیماران بسیار مناسب خواهد بود.
به مرور که کودکان بزرگ می شوند، اسمی را برای اندامهای خصوصی خود به کار می برند. بچهها اسمی را بیان می کنند که از والدین یا دیگران شنیده باشند. بنابراین سعی کنید شما اولین نفری باشید که برای قسمتهای خصوصی کودک، اسم مناسبی را به کار می برید؛ یعنی اسمی را انتخاب کنید که معنی مثبت یا منفی نداشته باشد. مثلا اسم گل یا شرمگاه، اسمهای خوبی نیستند چون معانی مثبت و منفی دارند.
بهتر است هر چه کودک بزرگتر می شود، اسامی دقیق و علمی اندامهای خصوصی را یاد بگیرد.
برای آموزش قسمتهای خصوصی و قوانین بدن حتماً با آرامش با فرزندانتان صحبت کنید و با ترس، خجالت، عصبانیت یا ناراحتی توضیح ندهید؛ زیرا بچهها دارای حواس قوی هستند و از نوع رفتار والدین پی به احساسات آنها می برند. بنابراین نباید طوری رفتار کنید که فکر کنند دارید در مورد یک چیز خیلی پنهانی با آنها صحبت می کنید، بعبارتی دیگر، حساسیت شان را تحریک نکنید.
یادتان باشد که توضیح قسمت خصوصی و قوانین بدن مثل هر آموزشی، نیاز به چندین و چند بار تکرار دارد. بهتر است برای درک بهتر کودک، از قصه و بازی یا نقاشی و کاردستی، کمک بگیرید و از موقعیتهایی که در داستان ها و یا نقاشی ها، پیش می آید برای مرور قوانین بدن استفاده کنید.
نکته:
وقتی کودک، یاد گرفت که اندام خصوصی چیست و نباید توسط دیگران دیده و یا لمس شود، یادتان باشد که دو تا استثنا را هم برایش روشن کنید:
1. دکتر: دکترها فقط زمانی اجازه دارند برای معاینه، به اندام کودکان دست بزنند یا نگاه کنند که پدر یا مادر یا هر دو نفر حضور داشته باشند.
2. پدر و مادر و یا اگر مثلاً پرستار یا مامان بزرگ از آنها مراقبت میکنند، فقط موقع حمام کردن، دستشویی رفتن یا لباس عوض کردن حق دارند به اندام خصوصی نگاه کنند یا دست بزنند ( چون بچهها کوچک هستند و نیاز به کمک دارند).
البته یک نکته خیلی مهم اینکه تعداد استثنائات را زیاد نکنید چون فرزندتان دچار سر در گمی می شود. مثلا نباید به کودک گفته شود که فلانی عمو، عمه، دایی، خاله، … هستند و محرم هستند. درست است که آنها محرم هستند ولی نه برای دیدن و لمس کردم اندام های خصوصی. فقط و فقط مامان، بابا یا کسی که دائم از کودک مراقبت میکند، آنهم فقط در زمان هایی که گفته شد.
به کودک بیاموزید اگر غریبه ها قصد دست زدن به اندام خصوصی را داشتند حتما داد و فریاد کند. شما هم مسئول هستید که به اقوام و خویشان، گوشزد کنید که مراقب رفتارشان باشند و حریم کودک را حفظ کنند.
نویسنده: محمود حسنی زاده مدیر وبسایت بلز ( www.bells.ir )
عالی و فوق العاده بود??
با سلام و احترام
از نظر شما سپاسگزارم
لطفا همراه ما باشید