اعتماد به غریبه ها | آیا کودکان می توانند به غریبه ها اعتماد کنند؟

 

چرا کودکان باید از خطر اعتماد به غریبه ها آگاه باشند؟

ترس درباره ی امنیت کودکان و ترس از اعتماد به غریبه ها، یک واقعیت تلخ زندگی پدر و مادرهاست. شما نمی توانید از ترس غریبه ها، کودکتان را همیشه در خانه زندانی کنید و یا فقط همراه با خودتان از خانه بیرون ببرید که مبادا غریبه ای با او همکلام شود.

بجای محصور کردن کودکتان، می توانید به او آموزشهایی را بدهید تا بتواند در برابر خواسته های نامعقول و ناخوشایند غریبه ها از خود دفاع کند و مهمتر اینکه به آنها اعتماد نکند و آنها را تشخیص دهد. آموزش امروز شما باعث آرامش فردای خانواده خواهد شد و به تدریج که کودکتان بزرگتر می شود، آرامش خاطر شما نیز بیشتر می شود و دیگر لازم نیست فعالیت های آنان را به شکل غیر عادی کنترل و محدود کنید.

کودکان ذاتا به بزرگسالانی که مهربان هستند و یا مهربان بنظر می رسند اعتماد می کنند چون در این سنین فقط ظاهر دیگران برایشان قابل تشخیص و تحلیل است و این رفتار آنها بسیار خطرناک است. شما باید یکی از سخت ترین درسهای زندگی را به او بدهید و آن درس این است که بعضی چیزها ممکن است خطرناکتر از آنچه به نظر می رسند باشند و اعتماد به غریبه ها ممکن است خیلی خطرناک باشد.

گفتم شما مجبورید یکی از سخت ترین درسهای زندگی را به او بدهید به این دلیل که نباید طوری رفتار کنید که کودک به هیچ کس اعتماد نکند و یا به همه اعتماد کند. در واقع شما باید توازن را برقرار کنید. مثلا به کودک بگویید کسانی که با شما آشنا هستند و از طریق شما به کودک نزدیک شده اند می توانند قابل اعتماد باشند. البته ممکن است خلاف این مورد هم وجود داشته باشد ولی تا حدی توازن برقرار شده است.

شما می خواهید از کودک خود مراقبت کنید و اطلاعات لازم برای محافظت از خودش را به او بدهید، اما قطعا دوست ندارید که او رفتار دوستانه خود را نسبت به دیگران از دست بدهد و اصولا دیگر به هیچ کس اعتماد نکند. این کار آسان نیست و ممکن است ناعادلانه هم باشد، اما سلامت و امنیت کودکتان اهمیت بیشتری دارد.

هدف شما باید این باشد که کودکتان را بدون ایجاد ترس و نگرانی بی مورد، آموزش دهید تا از غریبه ها، به هر شکلی که به او نزدیک شوند، دوری کند، به طوری که این مساله تبدیل به یک حقیقت مسلم و غیرقابل بحث و قسمتی طبیعی از زندگی او شود، درست مانند دست نزدن به پریز برق یا بازی نکردن با چاقوی تیز.

کودکان برای آنکه بدانند در موارد خاص چگونه عمل کنند، نیاز به دستورالعملهای روشن و قابل فهم دارند. فهرستی از این موارد را به شکل یک جدول تنظیم کنید و به دفعات آن را تکرار کنید تا کودکتان آنها را حفظ کند. برای آنکه به خاطر آوردن مطالب را راحتر کنید، به آنها وزن و قافیه بدهید.

به کودکتان آدرس منزل، شماره ی تلفن و نام کاملش را یاد بدهید (هر چه زودتر بهتر). کودک باید نمای بیرونی ساختمان محل زندگی و کوچه خود را نیز بلد باشد. علاوه بر شماره تلفن خودتان، حتما شماره پلیس را هم به او یاد بدهید.

بعضی افراد از لباسهایشان قابل تشخیص هستند مثل پلیس که قابل اعتماد است و کودک باید این موضوع را بداند.

به عنوان پدر ومادر، بهتر است همیشه بدانید کودکتان کجاست. این امر ممکن است بدیهی به نظر برسد، اما در بسیاری از موارد،  توجه شما به آسانی به چیز دیگری پرت می شود و وقتی که برمی گردید، می بینید که کودکتان از دید شما خارج شده است.

از طرف دیگر احتمالا دوست ندارید که فعالیتهای کودکان بزرگتر خود را کاملا محدود کنید. پس از همان ابتدا این قاعده را برای کودکتان روشن کنید که او به شرطی می تواند بیرون برود که همیشه با دوستانش باشد و دوستانش هم درس هایی را که شما به کودکتان آموخته اید بدانند.

کودک خود را تشویق کنید تا نسبت به زمان دقیق بازگشتش به خانه احساس مسئولیت کند و اگر برنامه تغییر کرد، حتما به شما تلفن کند.

قدری جرات و جسارت را در کودک خود تشویق کنید تا از مقاومت کردن نترسد. بعضی از موقعیت های احتمالی را نیز با کودکتان بازی کنید تا مطمئن شوید که او از چیزهایی که ممکن است اتفاق بیفتد آگاه است.

پرسش کودک و پاسخ والدین که چرا کودک نباید به غریبه ها اعتماد کند:

سؤالات کودکان:

چرا  نباید از کسی که نمی شناسمش هدیه بگیرم؟

چرا نباید سوار ماشین غریبه ها بشوم؟

برای فرار از دست کسی که نمی شناسم چکار باید بکنم؟

پاسخ های والدین:

پاسخ برای سنین ۲ تا ۴ سال: من دوست ندارم تو با افرادی که نمی شناسی صحبت کنی، چون ممکن است آدمهای خوبی نباشند. حتی اگر آنها تو را نوازش کنند و با تو مهربان باشند. اگر آنها به تو شکلات بدهند، شاید به این دلیل باشد که بخواهند تو را با خودشان ببرند. بنابراین هیچ وقت بدون اجاره ی بابا یا مامان سوار ماشین کسی نشو و با کسی به گردش نرو، حتی اگر آن فرد یک بچه هم همراه داشته باشد.

پاسخ برای سنین ۴ تا ۶ سال:  اگر گم شدی و شخصی گفت پدر و مادرت را می شناسد و خواست تو را با خود ببرد که به منزل برساند، به او جواب نده  و از او دور شو. اگر دنبال سرت کرد، فریاد بزن و جلوی اولین خانمی را که دیدی بگیر یا داخل یک مغازه بشو و بگو “من گم شدم و در خطر هستم، لطفا به پدر و مادرم تماس بگیرید تا دنبال من بیایند.”

 پاسخ برای سنین ۶ تا ۸ سال : تو هیچ وقت نباید با غریبه ها صحبت کنی یا به آنها نزدیک شوی. هرگز در خیابان به تنهایی راه نرو، حتی اگر مسیر کوتاه باشد. همیشه با یکی دو نفر از دوستان خود راه برو، زیرا هرچه تعداد شما بیشتر باشد امنیت بیشتری خواهید داشت.

هرگز هنگام تاریکی تو خیابان نمان، حتی اگر با دوستانت هستی. به دوستانت هم اجازه نده با غریبه ها صحبت کنند. اگر هر کدام از دوستانت سوار ماشین کسی شد، فورا به ما بگو. ما با خانواده اش تماس می گیریم و آنها را مطلع می کنیم.

اگر در خیابان تنها ماندی، حتی اگر راه خانه را می دانی، همان جا بمان و خانمی را پیدا کن که به ما تلفن کند تا یکی از ما به دنبال تو بیاید. اگر زمانی ترسیدی یا گم شدی، از یک خانم بخواه به تو کمک کند و اسم، آدرس و شماره ی تلفن ما را به او بگو، یا سعی کن یک مامور پلیس پیدا کنی.

پاسخ برای سنین ۸ تا ۱۱ سال : اشخاصی وجود دارند، بخصوص در بین مردها، که دوست دارند بچه ها را اذیت کنند. تو باید از این آدمها دوری کنی، زیرا آنها از تو قویتر هستند.

همراه بودن با دوستان از خطر جلوگیری می کند، اما اگر هوا تاریک باشد و تو بخواهی از طریق کوچه های خلوت به خانه بیایی تا زودتر برسی، آن وقت ممکن است حتی تعداد زیادی از دوستانت هم نتوانند از تو محافظت کنند.

بنابراین همیشه مسیرت را از خیابانهای پهن و روشن انتخاب کن، در پیاده رو در سمتی که به خیابان نزدیکتر است راه برو، گامهایت را بلند و محکم بردار، سرت را بالا بگیر، دستانت را مانند سربازان تکان بده و با خودت چیزی مثل یک ساک ورزشی حمل کن. غریبه ها معمولا به فردی که این چنین راه می رود، نزدیک نمی شوند.

به غریبه ها اعتماد نکن و اگر زمانی یک غریبه تو را گرفت، با داد و فریاد از دوستانت بخواه کمکت کنند و یا کمک خبر کنند و فورا به ما یا یک بزرگسال قابل اعتماد اطلاع دهند.

 

هیچ وقت به افراد ناشناس بی ادبی و بی احترامی نکن، و هرگز به دنبال دعوا نگرد. اگر گم شدی، سعی کن یک مامور پلیس پیدا کنی یا به خانمی در خیابان بگو، یا اینکه برو داخل یک مغازه مثل اغذیه فروشی، رستوران، سوپر، … و از آنها بخواه به تو اجازه دهند تا با ما تماس بگیری.