انتخاب اسباب‌ بازی ها | عروسک برای پسرها و ماشین برای دخترها

انتخاب اسباب‌ بازی ها، داستان امروز و دیروز نیست. قصه ی بازی های دخترانه و پسرانه و تفکیک جنسیتی بین کودکان، سالهاست که بین والدین رواج دارد.

سالهاست که برای پسربچه‌ها، ماشین و موتور و هواپیما و تفنگ و شمشیر و توپ خریده ایم و برای دختربچه‌ها، عروسک و وسایل خاله‌بازی و سرویس قابلمه و بشقاب و جاروبرقی.

اسباب بازی را از اینجا انتخاب کنید.

چه داستانی پشت پرده انتخاب نوع و شکل اسباب‌ بازی ها است که آنها را با تفکیک جنسیتی انتخاب می‌کنیم؟

اگر به اسباب بازی هایی که برای پسرها انتخاب می کنید، دقت کرده باشید متوجه می شوید که بطور ناخودآگاه، تمام اسباب‌بازی هایی که  مخصوص پسرها انتخاب می کنید، مستلزم فعالیت است و جنب‌وجوش و پر از تکاپو و انرژی.

اما اسباب‌بازی های دخترانه، او را ترغیب می‌کند به منفعل بودن، تمرینِ انجام کارهای خانه، مادری کردن و… . یعنی دخترها نیازی ندارند که پر از هیاهو و جنب و جوش باشند و باید منتظر باشند تا فرد دیگری آنها را به خواسته هایشان برساند که این فرد حتما یک مرد خواهد بود و این مرد باید پدر یا برادر و یا همسر باشد.

پدر و مادرها، با این طرز تفکر، ناخودآگاه ذهنیت بچه‌ها را نسبت به آینده شکل می‌دهند. زمان می‌گذرد و کودکان، بزرگ می‌شوند با این تفاوت که به دخترمان یاد داده‌ایم در خانه بماند، رفت‌وروب و آشپزی کند و محدود شود به زندگی بدون هیاهوی روزمره و  پسرمان را طوری تربیت کرده ایم که مثمر ثمر باشد و فعال در اجتماع و جورکش خانواده.

جامعه‌ای که در آن مردان همه‌کاره‌ باشند و همه‌ی مسئولیت‌های مهم به عهده آنان باشد و حضورشان در جامعه و خانواده، بسیار پر رنگ‌تر از زنان باشد، آن جامعه خشن و بی روح خواهد بود زیرا در آن جامعه، ما نیمی از جمعیت کشور را به منفعل بودن تشویق کرده ایم و دختران این جوامع خودشان را منفعل و بی‌تاثیر می‌دانند و دامنه‌ی فعالیت‌شان را به خانه و آشپزخانه و بچه داری محدودیت می کنند.

اسباب بازی را از اینجا انتخاب کنید.

داستان پیچیده ایست داستان انتخاب دخترانه و پسرانه اسباب‌ بازی ها :

تفکیک جنسیتی در همه فرهنگها و کشورها وجود دارد و مختص ایران نیست، اما شدت آن در بعضی کشورها بیشتر است.

سرآغاز این خط کشی بین نوع رفتار و توقع از دختر و پسر علاوه بر فرهنگ جامعه به پدر و مادر نیز ارتباط زیادی دارد. ریشه آن در طرز تفکر و محیط زندگی کودک و والدین کودک قرار دارد.

در هیچ کتابی نوشته نشده است که کارهای خانه مختص خانم هاست و کارهای بیرون خانه مختص آقایان. کشوری که در حال پیشرفت است نمی تواند با نیمی از جمعیت خود رشد کند، پس باید این مرزبندی از بین برود و این اصلاح نگرش از تعییر نگاه والدین شروع می شود.

اگر تا به امروز بدلیل اینکه فکر والدینتان تفاوت دختر و پسر بوده و فکر شما هم  تفکیک جنسیتی بوده، سعی کنید از امروز رفتارتان را اصلاح کنید.

از امروز ریش و قیچی دست شماست. پسرها را طوری تربیت کنید که مسئولیت انجام کارهای منزلی که خودشان هم در آن زندگی میکنند را فقط وظیفه مادر و خواهر و همسرشان ندانند و مشارکت درکارها را وظیفه خودشان بدانند.

پسرهایی تربیت کنید که به جای محدود کردن خواهر و همسر و دخترشان، برای آنها بال پرواز باشند و برایشان بهترین مشوق باشند و همراهشان و در کنارشان باشند تا به آرزوهایشان برسند. به آنها آزادی عمل و انتخاب بدهند و در برابر تبعیض هایی که جامعه درحقشان روا داشته، از آنها حمایت کنند و البته همین انتظار را هم از آنها داشته باشند طوری که آنها نیز بال پرواز پسرها باشند و به آنها برای رسیدن به آرزوهایشان کمک کنند.

دخترانی تربیت کنید که معنی استقلال و آزادی را فقط در آرایش کردن و پوشیدن لباس های غیر عرف نبینند، البته این یک موضوع شخصی است اما متاسفانه خیلی از خانم های جامعه ما، آزادی را در این مسایل میبینند، درحالی که آزادی، یعنی حق انتخاب به یک زن برای ایفای نقش فعال در مسایل مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و…

به دخترها یاد بدهید که با ازدواج کردن نمی توانند به خوشبختی برسند و آرزوهایشان را برآورده کنند. هیچ همسری مسئول رسیدن شما به آرزوهایتان نیست و فقط خودتان مسئول پیشرفت و رسیدن به آرزوهایتان هستید. به آنها یاد بدهید که بزرگترین هنر یک زن، کار کردن در آشپزخانه نیست و زنان همچون مردان می توانند تعیین کننده سرنوشت خودشان و جامعه و حتی نسل های آینده باشند.

و چه خوب است که یاد دادن این مسایل را ازهمین بچگی و از همین انتخاب اسباب بازی ها به آنها آموزش بدهید.

نویسنده : محمود حسنی زاده مدیر وبسایت بلز (  www.bells.ir  )