کودکان دهن لق | چگونه کودک راز نگهدار داشته باشیم؟

 

 

تغییر رفتار کودکان دهن لق، یکی از دغدغه های والدین شده است. والدین زیادی را می شناسم که بخاطر دهن لق بودن کودکشان با دوستان و خانواده شان دچار مشکل شده اند و گاهی اوقات مجبور شده اند قطع رابطه کنند.

این گونه کودکان برای خودشیرینی ، اسرار خانواده را برای دیگران بازگو می کنند، خواه این افراد اقوامشان باشند و خواه دوست و آشنای پدر و مادر. گاهی اوقات کودکان دهن لق برای اینکه داستانشان جذابتر شود، دروغهایی را نیز به داستان خود اضافه می کنند که چه زندگی هایی را بر باد خواهند داد.

چرا کودکان دهن لق می شوند؟

اگر شما هم به دنبال راهی برای پرورش راز داری هستید، توصیه می کنم یادداشت زیر را بخوانید:

کودکان، رازدار بودن را از والدینشان یاد می گیرند:

وقتی کودکتان رازی را به شما می گوید، یعنی او به شما کاملا اعتماد دارد، پس شما باید حافظ و امین این اعتماد باشید و به هیچ قیمتی اجازه ندهید این اعتماد از بین برود.

اگر شما راز او را به دیگران، حتی اگر به همسرتان، بگوئید مطمئن باشید او دیگر به شما اعتماد نمی کند و حرفهای مهمش را برای همیشه از شما پنهان خواهد کرد.

البته کاملا طبیعی است که پدر و مادر درباره مشکلات فرزندشان با یکدیگر گفتگو و مشورت کنند، اما این گفتگوها نباید به گونه ای باشد که کودک اعتمادش را از دست داده و فکر کند این کار به معنای فاش کردن راز او بوده است.

کودکان باید در همان سالهای اولیه کودکی، این موضوع را به خوبی درک کنند که اگر رازهای دیگران را فاش کنند، هیچ کس به آنها اعتماد نخواهد داشت و در مقابل، اگر محرم اسرار باشند، مورد اعتماد دیگر دوستان و آشنایان خواهند بود.

رازدار بودن را با بازی، به کودکتان آموزش دهید:

بازی کردن یکی از تاثیرگذارترین ابزاری است که می توانید آموزشهای دلخواهتان را به کودکتان بدهید، پس از آن غافل نشوید.

وقتی کودکتان را وارد یک بازی می کنید، درحقیقت کودک وارد یک چالش می شود که برای پیروز شدن در آن، باید ابتدا قوانین را یاد بگیرد. در بازی کردن چون اجباری در کار نیست و فضا دوستانه و در آرامش است، کودک علاقه بیشتری به ماندن در آن نشان می دهد و چه فرصتی بهتر از این زمان، که شما به طرق مختلف، رازداری را به او بیاموزید.

 بعنوان مثال چیزی را در مکانی پنهان کنید که فقط شما و کودک مطلع باشید، سپس از کودک بخواهید در مورد آن به کسی حرفی نزند، چرا که این یک راز است. اگر کودک توانست چند ساعت به کسی چیزی نگوید او را تشویق کنید و بگوئید: “آفرین بر تو که توانستی این راز را به خوبی حفظ کنی، این هم جایزه تو (جایزه می تواند تشویق کلامی، اسباب بازی، رفتن به پارک، خرید بستنی و تنقلات، رفتن به یک مهمانی و … باشد).

کودکان دهن لق، نیاز به عزت نفس دارند تا رازدار شوند:

فرزندتان باید از رفتار و گفتار شما درک کند که به او اعتماد کافی دارید و در صحبت هایتان به او بگویید که کودکتان چقدر باهوش است و در جاهای مختلف، رفتارهای خوب از خود نشان می دهد.

همواره به یاد داشته باشید، هرگز شایسته نیست از ترس این که کودک تان ممکن است اطلاعات خانوادگی را فاش کند، او را در فقر اطلاعاتی نگاه دارید بلکه همواره در نظر داشته باشید که شرایط غیر قابل پیش بینی و اضطراری وجود دارد که نمی توانید مخفی کاری کنید.

مطمئنا شما برای آموزش کارهایی که نباید فرزندتان انجام دهد، مشکلاتی داشته اید و کودکان نیز در درک جملات منفی مقاومت می کنند و دوست دارند آنرا انجام دهند.

الانسان حریص بما منع = انسان نسبت به هرچه منع شود حریص تر می شود

استفاده از کلمات منفی مثل “نكن و نگو” که تجزیه و تحلیل آن برای کودک سخت است، باعث پریشانی و تمرّد کودک می شود و نباید استفاده شود. بنابراین برای آموزش کودک نباید از افعال منفی استقاده کنید مثلا به جای کاربرد جملات منفی مانند “من مطمئنم که مثل همیشه این بار هم نمی توانی جلوی زبانت را نگه داری یا عادت به خبرچینی داری و همیشه حرف نسنجیده می زنی “و… بهتر است به کودک تان بگوئید:” من می دانم اگر کسی راجع به خانواده  از تو سوال کند، به او خواهی گفت: من اطلاعات زیادی ندارم، بهتر است از مامان و بابام بپرسید”.

توصیه می شود پیوسته عزت نفس و خودباوری فرزندتان و روحیه رازداری او را به طرق مختلفی چون قصه گویی، اجرای نمایشنامه، فیلم و کارتونهای مفید و سالم تقویت کنید، چه بسا اگر فرزندتان را به خاطر آنچه که به خوبی یادگرفته یا در آن توانمند شده است تحسین کنید، او احساس امنیت شخصی کرده و تلاش می کند هرگز مرتکب خطای عمدی نشود.

به اطرافیان خود سفارش کنید وقتی کودکتان دهن لقی می کند، به حرفهایش گوش ندهند.

کودکان دهن لق، نیاز به جلب توجه دارند:

برخی از کودکان برای جلب توجه دیگران، بخصوص والدین شان اقدام به افشای راز می کنند، در حالی که هرگز هدف شان آبروریزی و یا انتقام از پدر و مادرشان نیست، درچنین شرایطی بهتر است برای کسب اعتماد به نفس و جلب توجه، از طریق مثبت این کودکان تلاش نمود.

تلاش کنید کودکتان را به کارهایی علاقه مند کنید که موفقیت در آنها باعث افزایش اعتماد به نفسش می شود. اگر کودک شما در مسابقه نقاشی مقام بیاورد، دیگران او را بخاطر هنرش تحسین خواهند کرد. اگر در ورزش موفق شود باز هم مورد تشویق اطرافیان واقع خواهد شد.

کودکی که نویسنده است، هنر قصه گویی دارد، دکلمه بلد است و … نیازی به جلب نظر دیگران از طریق دهن لقی ندارد، چون با مجموعه ای از هنرهایی که دارد مورد توجه دیگران قرار دارد و تحسین می شود.

برای توجه به کودک خود و تشویق کارهای مثبت او، منتظر زمان و مکان خاص نباشید. وقتی فرزندتان برای کارهای مثبتش مورد توجه خانواده است، چه نیازی به افشای راز خانواده دارد؟ اگر در شرایط عادی نه به هنگام خبرکشی و دهن لقی، به کودک خود توجه کنید، او را تشویق کنید، در آغوش بگیرید، بوس و نوازشش کنید و…  کودکتان روحیه آرام، سالم و طبیعی پیدا می کند که نیازی به جلب توجه نمی بیند.

کودکان دهن لق، اگر تحقیر شوند، از شما انتقام می گیرند:

مراقب حفظ آبروی کودک هنگام خبر چینی باشید، هرگز کودک را بخاطر این رفتار ناپسندش، تهدید، توبیخ، تحقیر و تنبیه فیزیکی نکنید. تمامی این حرکات باعث می شود کودک کینه تان را به دل بگیرد و بخاطر انتقام هم شده، این رفتارش را شدت دهد.

مثلا اگر جلوی دیگران خبر شما را بازگو می کند، خشونت به خرج ندهید، او را خورد و تحقیر نکنید، دست او را نکشید، فحش ندهید، بیرونش نکنید و یا به دروغگویی متهمش نکنید.

از اطرافیانتان کمک بخواهید:

از اطرافیان خود خواهش کرده و به آنها سفارش کنید وقتی کودکتان افشای راز می کند، او را تحویل نگیرند و به حرفهایش گوش ندهند. اگر کودک جایی برای این کار پیدا نکند، حتما برای ترک آن تشویق می شود.

با او صحبت کنید تا رفتارش را تغییر دهد:

اگر پیش کودک خود اعتبار و ابهت دارید، بهتر است بعد از ارتکاب این خطا، در زمانی مناسب و در یک مکان خلوت، بدون عصبانیت و از سر دلسوزی و نصحیت، با کمال احترام و صمیمیت در مورد احساسات و نگرش خود راجع به این رفتار کودک صحبت کنید. مثلا به او بگوئید: از کار دیروزش بسیار دلخور و ناراحت هستید، و در صورت تکرار آن ممکن است چند ساعتی با او حرف نزنید.

چگونه کودکان دهن لق را تنبیه کنید:

حواستان باشد به هنگام ارتکاب خطا به کودک نگویید:” دیگه مامانت /بابات نیستم، دیگه دوستت ندارم، دیگه از چشمم افتادی و…” تمامی این جملات امنیت روانی کودک را تهدید می کند.

 

شخصیت فرزند خود را از رفتار او جدا کنید. بخاطر یک رفتار اشتباه، نباید از کودک متنفر شوید و شخصیت او را مورد حمله قرار دهید. بلکه بهتر است از کار زشت او ابراز ناراحتی و تنفر کنید و بخاطر کار اشتباهش او را توبیخ و تنبیه کنید.

مثلا بگویید:” من تو را خیلی دوست دارم ولی از این کارت خیلی ناراحت شدم. چون راز خانه را پیش خاله ات گفتی، بسیار دلگیر  شدم”.

اگر کودک همچنان به ارتکاب این عمل زشتش ادامه داد، تنبیه به شیوه محروم سازی را در مورد او اجرا کنید. به او بگویید: ” چون دیروز این کار زشت را انجام دادی و راز خانه را برای دیگران تعریف کردی، تا دو روز حق نداری بازی رایانه کنی”؛ بدون پرخاش و عصبانیت بازی های او را از مقابل چشمانش بردارید، سعی کنید مرعوب گریه و التماس های بسیارش نشوید، با مهربانی با او مخالفت کنید و قاطعانه به او بگوئید:” قبلا به تو هشدار داده بودم، چون گوش به حرف ندادی، این محرومیت می شود نتیجه کارت”!

کودکان باهوشتر از آن هستند که بخواهند هم شما را ناراحت کنند و هم از علایقشان محروم شوند. بنابراین اگر این نوع تنبیه تکرار شود، کودک دهن لق هم سعی می کند بجای تنبیه شدن راهی پیدا کند که تشویق و ابراز علاقه شمارا داشته باشد و چه راهی بهتر از ترک دهن لقی.